Matz Lonnedal Risberg - medlem 1096 Ved eit reint høve kom eg like etter nyttår 2019/20 over opplysningar om det mykje spesielle sjøtransportsystemet mellom Elbląg og skogsområdet Ostróda. Båtane vert frakta på kabelbaner i skjenegåande vogner på fem stader mellom vatna Družno og Sambród; Całuny Nowe, lengde 450 m, høgdeskilnad 13 m, Jelenie, lengde 510 m, høgdeskilnad 22,5 m, Oleśnica, lengde 350 m, høgdeskilnad 24,5 m, Katy, lengde 450 m, høgdeskilnad 18 m og Bucznyiec, lengde 550 m, høgdeskilnad 21,3 m. Kabelbanene vert drevne av vasskraft utan å gå omvegen om elektrisitet. Diverre var det ikkje lengre mogleg å reise med båt heilt til Ostróda, men til Buczyniec og dermed alle kabelbanene. Venen Christer Torgersson og eg tinga og betala hotellrom i Świnoujście og Elbląg, ferjebillettar mellom Trelleborg og Świnoujście og billettar på båten frå Elbląg til Bucznyiec nett føre den store Corona-krisa braut ut og stengde grensane. I byrjinga av juni avtinga eg det hotellrom i Świnoujście, som eg hadde fri avtingingshøve for og ôg dei tre hotellnettene i Elbląg. Når eg så, gjennom Booking.com freista ôg å avtinga det hotellrom, som eg ikkje i røynda hadde høve til å gjere det, fekk eg avslag, med grunn i at Polen ville opne grensene 15. juni. Venen Christer var framleis i tvil, sidan svenske styresmakter frarådde reiser til utlandet til 15. juli, og derved ville reisetrygjinga ikkje gjelde, men det gav eg ein god dag i. Med EU-helsekort har me krav på fri sjukehuspleie i heile EØS-området. Men eg tinga hotellrom i Elbląg påny. Det skulle syne seg at eg spara 309 zloty på den av- og attinginga. Det såg ut som om det var pålagt med munnbind og plasthansker i Polen på offentleg kommunikasjon, i butikker m.b., så eg freista å kjøpe det på apotektet i Trelleborg. Dei var fri for det, og ikkje særleg hjelpsame, så eg tinga det på nettet. Dryge to veker føre avreise fekk eg ein e-post frå polsk turism om at grensa ville vere open frå nett to veker føre me skulle dra. So hadde eg ein korrespondanse med svensk UD om kvifor Polen ikkje var med på den lista over land som dei ville slutte å frarå reiser til frå 30. juni. Til slutt tok venen Christer ôg avgjerda om å bli med, noko som lenge var alt anna enn sjølvsagt. Så tok me "Huckleberry Finn" ein laurdag formiddag til Świnoujście. Ferja var full av folk, og ein skulle ha munnbind i kaffistova og butikken. I Świnoujście freista me å kjøpe jarnbanebillett til Elbląg, men billettsalet var lukka. Så me tok ferja over Swina og gjekk til Ottavio Hotel. Neste morgon var billettsalet opent, og kjøp av billett gjekk kjapt, mykje kjappare enn når ein freistar å kjøpe billett med 50% FIP-rabatt i Tyskland. Me tok toget "Staszic", diverre utan spisevogn, heile vegen til Bydgoszcz, motorvognstoget "Witkacy" til Tcrew og lokaltog til Elbląg. "Staszic" køyrde på laska, ikkje elektrifisert spor mellom Recz Pomorze og Piła. Me makta å gå oss litt vill neste morgon men kom til slutt til båten som skulle ta oss på dei fem kabelbanene, "Marabut". På heile reisa til Buczyniec sat me oppe på soldekk. Det var eit framifrå vêr, overskya opphaldsvêr. Vatnet Družno var svært grunt på båe sider om seglingsrinna. Opphaveleg hadde eg så tenkt å gå til næraste jarnbanestasjon, omlag 4 km unna, og ta toget att til Elbląg. Christer sa at han heller tok bussen, som båtselskapet hadde. Så vart eg meire og meire utrygg på om toga gjekk etter ruta – mange andre tog var kansellerte. Det endte opp med at me kjøpte returbillett på den same båten att allereie i Elbląg. Så etter eit kort opphald i Bydgoszcz reiste me att me "Marabut" til Elbląg. No regna det lett, så etter Oleśnica gjekk eg ned i salongen. Christer sat lengre ute. Me var båe to svært nøgde med turen. Dagen etterpå opphaldt me oss i Elbląg og gjekk rundt i byen. Det var delvis overskya, passe mykje vind og opphaldsvêr. Elbląg er ein fin gamal by, bygningane er i hovudsak attreiste etter andre verdskrigen eller nye bygningar i passande stil. Der var mange mykje fine, nye bygningar som passa godt inn mellom dei "gamle". Så var det attreisedag, no med lokaltog til Malbrok og så tog over Gdánsk og Gdynia heilt til Szczecin Dabie, diverre det ôg eit tog utan spisevogn, og så lokaltog til Świnoujście, der me tok inn på Ottavia Hotel att. Avgangen med "Nils Dacke" neste dag var flytta frå klokka halv tre til halv elleve, noko som passa oss godt, men merkeleg nok brukte ferja sju og ein halv time på turen til Trelleborg – når eg reiste med same ferje heim frå Tulcea i 2017 tok det berre seks timar. Okke som kom me til Trelleborg klokka seks og skilde lag, einige om at dette hadde vore ein svært vellukka tur. Med tramphelsing Matz Lonnedal Risberg medlem 1096 P.S. Frå laurdag 11. juli må i røynda me skåningar reise til Danmark att.

Kjære Trampbrødre.  Her kommer en hilsen fra det uansvarlige landet på den andre siden kjølen. Coronastrategien her er blitt veldig misforstått. Poenget var ikke å forhindre at de gamle skulle dø – de er jo samfunnsøkonmisk ulønnsomme likevel, selv om de forsåvidt betaler mer prosentuell skatt enn folk i arbeid – poenget var at vi ikke kunne la disse gamlingene belaste intensivpleien, som trengs for produktive, lønnsomme mennesker. Og det har man klart med råge! De fleste gamlingene har vært ansvarsfulle nok til å dø på gamlehjemmene. En av toppskårerne i så måte er et privat gamlehjem i Helsingborg, hvor man har klart å kverke en tredjedel av de innsatte uten å belaste en eneste intensivpleieplass. Hvis ikke det er samfunnsansvar, så vet ikke jeg! Og så er det ikke coronastrategien sin skyld men en selvfølgelig konsekvens av en ussel eldrepleie her til lands, med gevinstmaksimering, ansettelser på "vi-ringer-deg-når-vi-trengr-deg"-basis, elendige arbeidsforhold og mangel på det meste, nå også smittevernutstyr. Ellers har vi det fint i Skåne, lavere andel smittede, syke eller døde enn såvel Stockholm, København som Oslo. Og nå kommer danskene og legger igjen penger, og det er vi meget glade for. Dansk logikk sier nemlig at når dansker besøker Skåne så blir de ikke smittet, og kan freidig reise hjem igjen, mens vi skåninger er potensielt smittet hele bunten, så derfor kan vi ikke reise over sundet. Godt for skånsk næringsliv, som nyter godt av såvel besøkende dansker, som skåninger, som er nødt til å bli hjemme. Nå finnes det adskillig verre steder å være nødt til å bli hjemme i enn Skåne. Og til Danmark har vi allikevel ikke råd å reise, med den kronekursen, gebyr på hvert eneste kredittkortkjøp med ikke-danske kredittkort og på hvert eneste kontantuttak i minibank, og i tillegg verdens dyreste lokale kollektivtrafikk over broen. Å ha sin pensjon i Skandinavias for tiden svakeste krone, den norske, gjør ikke akkurat saken bedre. Men solen skinner og det er vår, og i Göteborgs Traveller's Club har vi videoforedrag annenhver uke og i Malmö Traveller's Club en e-poststafett.  Skål, kjære trampbrødre! Matz Lonnedal Risberg medlem 1096

https://www.bbc.com/news/world-52450038 "People are likely to be travelling less internationally, what used to be called a staycation will change, and could become the norm," Andy Rutherford, founder of UK-based tour operator Fresh Eyes, says. In the wake of the global pandemic, ship cruises, ski holidays and long-haul flights could lose their appeal, especially as the focus returns to green technology and ways to tackle the climate crisis, Mr Rutherford says. "Our commitment to travel must be based on mutual respect, solidarity and responsibility."